XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Ez dago soluziorik.

(Zergatik ez dago soluziorik ? Aa!, ona galdera).

(Baina hori, galdera planteamendu hori, ez da hemen egiten dena!).

Batera zein bestera, modu askotan irakur liteke nobela hau, dudarik gabe.

Edonola ere, apaiz gaixoti baten obsesio sexualak: ez zen gainaxala besterik.

Gizon/emakume problema, beti antzina-antzinakoa eta berri-berria, kultur krisi unibertsal baten atal bezala eta paradigma bezala ageri da Robert Musilen Gizon tasunik gabekoan halaber.

(Maitasunaren historia bat munduaren historia bat da).

Ulrich, kultura modernoa, ingeniaria eta matematikoa da.

Jakitea jarduera bat da, grina bat, alkoholaren edo sexuaren antzeko obsesio eta mania bat (54. zenb.).

Oraindik mundu oker batean bizi bagara, etorkizunean gizakiaren egungo problemak zuzenduko direla noizbait, esperantzarekin ageri da Ulrich nobelaren hasieran.

Zientzian eta progresoan sinesten duenak, problema guztien soluzioan sinesten du.

Hori da pertsona moderno kultu bat.

Ordea sentimenduen beren matematika esakto bat postulatzetik, laster etorriko da ingeniari zientziarekin maitemindua, gizakumeak ahal duen maitasun goren-gorena lortzeko, errealitatea desegin eta posibilitateen ertz-ertzean bizitzen saiatu beharra deskubritzera, saio hau Agatherekin (Diotima!), intzestu izpiritual batean, dialogoan, ideiako beste egoeran dastatzeko.

Errealitate guztiaren bestelakotasun osoan bakarrik izango da posible bestelako maitasuna.

Beraz, egon badago bideren bat maitasun gorenera.

Ez maitasuna, mundua dago ukatu beharra.

Munduarentzat ez da eskaintzen soluziorik.

Problemari ere utzi egin behar zaio problema izaten.